درباره دبی
نام رسمی دبی:
دبی (دوبی هم نوشته می‌شود) یکی از شهرهای مهم امارات متحده عربی است. دبی یکی از هفت امارت امیر نشین امارت متحده عربی است. دبی بیشترین جمعیت را در میان این هفت امارت دارد و دومین امارت بزرگ آن بعد از ابوظبی می باشد. دبی از دیگر امارت‌های امارات متحده عربى متمایز می باشد از این لحاظ که درآمد نفت آن تنها 6% از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد و اکثر درآمد امارت دبى از منطقه آزاد جبل علی یا (JAFZ) می باشد و همچنین از گردشگری و دیگر خدمات تجاری. تاسیسات و پیشرفتهای زیاد در صنایع و فعالیتهای مختلف در دبی باعث شده تا توجهات جهانی را در تمام زمینه ها و پروژه ها جلب کند، از جمله رویدادهای ورزشی و کنفرانسها.
وجه تسميه:
وجه تسميت واصل نام « دبی » از دو حرف (د) و (با) تشکیل یافته یعنی (دبا) « دُبا » ،نام نوعی ملخ کوچک است قبل از اینکه بال در آورد، واین نوع ملخ در زمان گذشته در این منطقه وجود داشته به همین جهت نام منطقه (دُبا) گذاشته بودند که به مرور زمان به (دبی) تبدیل شده‌است. مدتی هم این شهر «الوصل» نامیده میشد.
موقعیت جغرافیایی دبی:
امارت دبی در جنوب کشور پهناور ایران قرار دارد و جزئی از کشور امارات متحده عربی می باشد.بسیاری از مردم ایران برای تجارت و تفریح به دبی سفر می‌کنند.
حکومت قطر و دبی:
بر خلاف اکثر امارت‌های امارات ، حکومت این شهر با حکومت قطر در سال ۱۹۶۶ میلادی سکه‌ای مشترک زدند که بنام « مجلس نقد قطر و دبی» معروف بود، این «سکه» تا قبل از قیام دولت اتحاد امارات در این دوکشور رایج بوده‌است. دبی بندری گردشی با جاذبه‌های مدرن و بعضا تاریخی طبیعی است. حاكم این امارت، شیخ محمد بن راشد المکتوم است و نایب حاكم شیخ حمدان بن راشد است. شاید شهر دبی مهمترین شهر امارات باشد بعد از امارت ابوظبی پایتخت سیاسی دولت امارات متحده عربی، دبی پایتخت تجارتی امارات به شمار می‌آید. از جاذبه‌های این شهر: بازار طلا و جزاير مصنوعي و اماكن تاريخى وغيره مي باشد.
مساحت دبی:
امارت دبی با مساحت 3885 کيلومتر مربع بعد از ابوظبی، دومين امارت بزرگ کشور امارات متحده عربی می باشد. شهر دبی که مرکز اين امارت می باشد، در کنار خور دبی (يک ورودی آب از دريا به داخل خشکی) قرار دارد. اين شهر در اطراف اين خور گسترش يافته است ولی اکنون شهر در امتداد خط ساحلی و در جهت جنوب غربی به سمت ابوظبی در حال گسترش می باشد. خور دبی با طولی برابر 15 کيلومتر تنها 500 متر عرض دارد. يک تونل زير آبی ارتباط بين دو طرف خور را فراهم می سازند. اين خور شهر را به دو بخش "ديره" در شمال و "بردبی" در جنوب تقسيم کرده است. بخش بردبی شامل مناطق اُودمتا، ستوا، کرامه، جُميرا و اُم سقيم می باشد و کمی دورتر در راه ابوظبی به منطقه جبل علی می رسيم که جنوبی ترين بخش شهر می باشد و به خاطر اسکله و منطقه آزاد تجاری واقع در آن معروف مي باشد. جاده ای که شهر را به ابوظبی و جبل علی وصل می نمايد، جاده معروف شيخ زايد می باشد. يک بزرگراه هشت بانده که در دو طرف آن، آسمان خراش های فراوانی مشاهده می شوند. بخش ديره نيز شامل منطقه القرهود در نزديکی فرودگاه و منطقه تازه توسعه يافته مدريف می باشد.
رستورانها:
یکی از رستورانها به نام المنتها است، که در ارتفاع 200 متری واقع شده و منظره ای از دبی را به نمایش می گذارد و توسط یک پایه از هر دو طرف دکل محافظت می شود و توسط یک آسانسور شیشه ای دسترسی به آن ممکن می باشد. رستوران دیگر المحاره (به معنی صدف) می باشد که دسترسی به آن توسط یک زیر دریایی شبیه سازی شده امکان پذیر است و آکواریوم های زیبایی را به نمایش می گذارد. این آکواریوم ها دربرگیرنده بیش از یک میلیون لیتر آب است. شیشه آکواریوم از اکریلیک ساخته شده و برای کاهش تاثیر بزرگ نمایی حدود 18 cm ضخامت دارد. این رستوران در میان 10 رستوران برتر دنیا قرار دارد. اين رستوران ها در هتل برج عرب قرار دارند. این هتل دارای 60 طبقه است و معمار آن Atkins Middle East می باشد. ستون بندی این هتل تا 40 متر زیر دریا می باشد. برج العرب بزرگتر از برج ایفل است و تنها 60 متر از Empire State Building در آمریکا کوتاهتر است. تمام پرده ها، چراغها و سیستم تهویه هوا با یک دکمه به کار می افتند. تمام کانالها به دوربین مدار بسته متصل هستند و مهمان می تواند ببیند که چه کسی پشت در است. هر سوئیت یک لب تاپ، اسکنرو پرینتر مخصوص به خود را دارد.
جاذبه‌های شهری:
برج‌العرب، برج دبی،جزیره های نخلی، جزیره جهان، مال امارات(پیست اسکی برف(، صحراهای رمل، مراکز خرید، منتجع المها، فندق باب الشمس، قلعه دبــى ــ موزه ملى، قلعه حـتا ــ دبى، برج ساعت ــ دبى ــ ديره، شاه راه شيخ زايد ــ دبى، مسجد ــ دبى.
|
برج ساعت
|
اتوبان شيخ زايد
|
خور دبى ــ دبىمنطقهٔ صنعتی دبی جبل علی نام دارد که از کشورهای زیادی از جمله چین و تایوان و تایلند در آن برای تولید به عنوان منطقهٔ کاملاً آزاد در آن جمع شده‌اند.
منطقهٔ آموزشی دبی در غرب و دورترین نقطهٔ بر دبی قرار دارد.اسم این شهر «شهرک دانش» است. همین طور دبی دارای دانشگاه نسبتاً معروفی به اسم دانشگاه امریکایی است که در نزدیکی شهر دانش قرار دارد.
شهر اینترنتی و شهر رسانه هم در انتهای خیابان ساحلی جُمیرا و پس از عبور از برج عرب قرار گرفته‌اند.
بستکیه. یکی ازمناطق مهم و تاریخی این شهر است.
بزرگترین مرکز خرید دنباله دار دبی به نام مرکز تجاری تفریحی دبی می باشد. همچنین ساختمان دیگری که برنامه ریزی شده تا دبی را به یک منطقه مرکزی تجاری تبدیل کند، خلیج تجاری است. جایی که زمانیکه تمام شود، حدود 500 آسمان خراش را در حوالی منطقه الحاقی دست ساز Dubai Greek به نمایش می گذارد.
پراکندگی و بافت جمعیتی:
کارگران ساختمانی و عمدهٔ شهر هندی هستند و بعد از آنها پاکستانی‌ها که کمی بیشتر از هندی‌ها کار شخصی هم دارند و فیلیپینی‌ها هستند. بازار سنتی و کوچک دبی مثل موبایل فروشها، بقالی‌ها و لوازم یدکی خودروفروشی‌ها و بقیهٔ کارها با سرمایهٔ کوچک بیشتر به دست ایرانی‌های قدیمی ساکن دبی می‌گردد. پس از ایرانیها، عرب‌های سوری و پاکستانی‌ها بازار سرمایه را در دست دارند. بازارهای سنتی معروف دبی عبارت‌اند از:
بازار مرشد،نایفسبخه(يكى از قديمى ترين بازارهاى دبى كه قدمتش به 400 سال پيش مى رسد،( تخته (الصنادق(، بازار طلا ،خیابان یوسف باقر، بازار الرأس
پارک‌های شهر دبی:
دبی بوستان‌های فراوانی دارد که می‌توان به پارک‌های زیر اشاره کرد:
پارک خور، پارک صفا، پارک مشرف، پارک جمیرا، پارک القوز،پارک زعبيل،پارک الوصل، پارک باغ وحش، پارک ممزر : (این پارک در اقصی شرق دبی، و در مرز امارت شارجه قرار دارد( .
ساعات کار در دبی:
ساعات کار مراکز دولتی: 08:30 تا 14:00 شنبه تا چهارشنبهC ساعات کار بانک ها: 08:00 تا 13:00
ساعات کار سفارت خانه ها: 08:45 تا 13:30
ساعات کار صرافی ها: 08:00 تا 13:00 و 16:30 تا 20:30
ساعات کار دفاتر بخش خصوصی و فروشگاه ها ی دبی:
مراکز دو شيفته: 08:00 تا 13:00 و 16:00 تا 19:00
مراکز يک شيفته: 08:00 تا 18:00
ساعات کار مجتمع های خريد: 10:00 تا 22:00 هر روز غير از جمعه ها(14:00 تا 22:00(
ساعات زندگی در دبی مانند بسياری از کشورهای همسايه و کشورهای اطراف دريای مديترانه می باشد. مردم عادت به خواب نيمروز و خوردن شام در ساعتهای آخر شب دارند. توجه و اهميت به ساعات کار نيز کمی با ساير کشورهای پیشرفته متفاوت می باشد. بنابر اين از به تاخير افتادن ساعت قرار و ملاقات کاری خود تعجب نکنيد. تعطيلات آخر هفته نيز در اين جا مفهوم ندارد اگر که جمعه بعنوان يک روز مقدس هميشه تعطيل می باشد. تعطيلات آخر هفته برای دفاتر دولتی و مدارس روزهای پنج شنبه و جمعه می باشد. بعضی از شرکتهای خصوصی نيز بعد از ظهر پنج شنبه و روز جمعه تعطيل می باشند .
زبان و دین:
زبان رسمی عربی است اما انگلیسی، هندی، اردو، مالایی و تمیل نیز بصورت گسترده صحبت می شود. اسلام، مذهب و دین رسمی می باشد. 95 درصد مساجد و آخوندها سنی هستند. مساجد شیعه هیچ پولی از دولت دریافت نمی کنند و همگی خصوصی هستند. همچنین تعداد زیادی هندى و سیک و مسیحی در دبی وجود دارد. گروههای غیر مسلمان می توانند خانه ها و عبادتهای خودشان را داشته باشند. درحالیکه دولت امارات متحده مجوز قانونی به گروههای مذهبی نمی دهد، ممکن است برخی از امارتها استقلال داخلی به برخی از مذاهب بدهند. برای مثال در دبی مجوز قانونی به کلیسای مسیح مقدس نوین داده شده. دبی نیز تنها امارتی است که معابد هندو و gurdwara (معابد سیک ها) دارد. طبق سرشمارى اخير بيشتر تعداد افراد ملت هندوستان در دبى استقرار دارد. گروههای غیر مسلمان، کمکهای نقدی را تنها می توانند از بین خود جمع آوری کرده و یا از خارج دریافت کنند و می توانند در ملا عام دینشان را تبلیغ کنند. اما از دین برگشتن یا توزیع نشریات مذهبی به شدت خلاف قانون بوده و علاوه بر جریمه نقدی و پیگرد قانونی، به خاطر رفتار توهین آمیز به آئين اسلام ، فرد مجرم را از کشور اخراج می کنند.
اقتصاد:
دبی و دیرا، بنادر مهمی برای تولید کنندگان غربی است. بیشتر مراکز مالی و بانکها در منطقه بندری می باشد. دبی اهمیتش را به عنوان یک مسیر تجاری در دهه 1970 و 1980 بدست آورد. شهر دبی تجارت آزاد طلا دارد. بندر جبل علی در دهه 1970 ساخته شده و بزرگترین بندر دست ساز بشر در جهان است. اما دبی به صورت فزاینده ای در حال پیشرفت به عنوان مرکزی برای صنایع خدماتی از قبیل IT و سرمایه گذاری می باشد. خطوط حمل و نقل توسط هواپیمایی امارات تقویت شده و در سال 2006 حدود 28 میلیون مسافر را جا به جا کرده. همچنین در دبی مناطق آزاد برای صنایع بخصوصی وجود دارد از قبیل شهر اینترنت دبی و شهر رسانه ی دبی، که با یک فیلتر محدود شده و برخی سایتها و سایتهای اسراییلی بسته است و فرستادن صدا در اینترنت غیرقانونی است. البته در مناطقی مثل TECOM (Dubai Technology, Electronic, Commerce & Media Free zone Authority) این سایتها بسته نیستند.
پیش زمینه:
خور دبی شهر دبی را به ۲ بخش دیره و بر دبی تقسیم کرده. دو پل به نام‌های قرهود و آل مکتوم که از روی خور و یک تونل به نام نفق الشندقه که از زیر آب می‌گذرد این ۲ قسمت را به هم مربوط می‌کنند.(دیره در شرق (راست)و بر دبی در غرب (چپ) قرار دارند) دیره محلی بازاری، سنتی و قدیمی و کارگری است. اما بخش بر دبی محلی است که مسئولین دبی قصد دارند از آن شهری مدرن با بافت مدرن درست کنند. خیابان شیخ زاید با ساختمانهای مجلل و بلند بناست پایین شهر جدید دبی شود که بزرگترین برج دنیا را در خود جای خواهد داد. بالای شهر دبی، ساحل کناری جمیرا خواهد بود با انواع ویلاهای مجلل چندین ملیون دلاری و پالم‌هایی که در دل خلیج فارس پی ریزی و بنا شده. حدود ۵۰ درصد سرمایهٔ وارد شده در سالهای اخیر به دبی از طریق بخش املاک بوده، به طوری که متقاضیان با خرید خانه‌ها و آپارتمان‌ها به صورت هوایی و ۹۹ ساله، صاحب امتیاز اقامت خواهند شد. قبلا اختیار خانه بدون اجاره کردن آن برای بیگانه‌تباران امکان‌پذیر نبود.
توریسم فرهنگی:
فرهنگ در درجه دوم بعد از خرید برای بازدیدکنندگان قرار دارد. مناظری از فرهنگ قدیم دبی درحالیکه این فرهنگ تحت سلطه سرعت سریع پیشرفت اقتصادی شده می تواند در مناطق اطراف نهرها دیده شود. ساختمانهای اطراف نهر نشانگر یک شهر قدیمی است. دهکده غواصی (قرية الغوص) و دهکده آثار (قرية التراث) ، ماهیگیری و یافتن مروارید را به نمایش می گذارد. از دیگر جاذبه ها می توان به خانه ى بيت شیخ سعید المكتوم ، موزه دبی و روستای حتا (Hatta) اشاره کرد. تاریخ این روستا به 2 تا 3 هزار سال قبل برمیگردد و شامل 30 ساختمان است و در 115 کیلومتری جنوبی شهر دبی در قلب کوههای حتا ودر امتداد رشتهٔ کوه حجر واقع شده. موزه دبی در سال 1971 به منظور نمایش سبک زندگی سنتی دبی ایجاد شد و شامل عتیقه جات و مصنوعاتی می باشد که از آفریقا و کشورهای آسیایی از طریق تجارت به دبی وارد شده، می باشد. مسجد شندغه نیز مسجدی با قدمت 200 ساله می باشد.
ساخت و ساز:
ساخت و ساز در دبی خیلی سریعتر از کشورهای غربی پیش می رود و علتش اینست که نیروی کار ارزانی از آسیا در اختیار گرفته. یکی از مهمترین علل پیشرفت در ساخت و ساز اینست که دبی در حال متنوع ساختن اقتصادش است. در واقع دبی نمی خواهد به درآمد نفت که تصور می شود تا سال 2010 تمام شود، تکیه کند.
مسافرت هوایی:
فرودگاه بین المللی دبی دارای یک مرکز خرید می باشد. این فرودگاه جوایز بسیاری به خاطر طراحی و سرویس عالی اش برده است. فرودگاه بین المللی، مرکزی، جهانی دبی که در حال ساخت می باشد، یک منطقه آزاد تجاری را در داخل دبی فراهم می کند و تا سال 2008 قسمتی از آن کامل می شود.
پیشرفتهای هنری و فرهنگی:
دبی در حال غنی ساختن فرهنگش می باشد با ساخت دهکده فرهنگی دبی که شامل موزه های هنری و کتابخانه ها و مدارس رقص و موزیک، فروشگاه کتابهای کمیاب و فضاهای باز برای تفریح و استراحت می باشد. دبی دارای چندین سالن تئاتر می باشد از جمله تالار سلطنتی، تئاتر جامعه دبی و تئاتر مدینه که میزبان بسیاری از کارهای هنری و تولیدات کشورهای غربی است. فستیوال بین المللی فیلم دبی، فستیوالی است که هر ساله برگزار شده و ستاره های دنیا را از سراسر جهان جذب می کند.
گردشگری در دبی:
گردشگری یکی از استراتژی های مهم امارت دبی برای سرازیری دلار به امارات متحده می باشد. گردشگری دبی مبتنی بر خرید است گر چه جذابییت های مدرن وتاریخی نیز دارد. دبی از مشهورترین امارت از امارت‌های هفتگانه امارات متحده عربی است و دبی از دیگر امارت های امارات متحده عربى جدا و متمایز است زیرا درآمد نفت تنها 6% از GDP (تولید ناخالص داخلی) را تشکیل می دهد و درآمد اصلی آن از منطقه آزاد جبل علی و گردشگری است.
حمل ونقل:
دبی در محل تلاقی اروپا ، آسیا و آفریقا واقع شده که موجب دسترسی آسان به آن می باشد. بیشتر پایتخت ها و شهرهای مهم پروازهای مستقیم به دبی را دارند. بیش از 80 خط هوایی به فرودگاه بین المللی دبی می رود و از آنجا برمی گردد که موجب شده یکی از شلوغ ترین فرودگاه هاى دنيا شود.
مقررات ورود:
بیشتر مسافران باید ویزا برای ورود داشته باشند. اما شهروندان (و برخی ساکنان) Cooperation Council For the Arab States of the Gulf و شهروندان تعدادی از ایالات در اروپا و جاهای دیگر (شامل استرالیا و زلاند نو) می توانند مهر اجازه ی ورود را روی پاسپورتشان به محض ورود تا 90 روز داشته باشند. بازدیدکنندگان از ملیت های دیگر باید از ضمانت ساکنان امارات متحده یا یک شرکت یا هتلی که مجوز آن صادره از امارات متحده است برخوردار باشند و تا 30 روز اجازه اقامت دارند. شهروندان اسرائیلی نیز اجازه ی ورود به دبی را ندارند.
فستیوال خرید دبی:
این فستیوال هر ساله به مدت یک ماه از ژانویه شروع می شود. این فستیوال کل امارات را به یک مرکز خرید دبی تبدیل می کند. علاوه بر آن، این فستیوال دربرگیرنده برنامه های موسیقی، نمایشگاههای هنری و رقص محلی می باشد.
اطلاعات کلی در مورد دبی:
بخش بردبی شامل مناطق اُودمتا، ستوا، کرامه، جُميرا و اُم سقيم می باشد و کمی دورتر در راه ابوظبی به منطقه جبل علی می رسيم که جنوبی ترين بخش شهر می باشد و به خاطر اسکله و منطقه آزاد تجاری واقع در آن معروف مي باشد. جاده ای که شهر را به ابوظبی و جبل علی وصل می نمايد، جاده معروف شيخ زايد می باشد. يک بزرگراه هشت بانده که در دو طرف آن، آسمان خراش های فراوانی مشاهده می شوند. بخش ديره نيز شامل منطقه القرهود در نزديکی فرودگاه و منطقه تازه توسعه يافته مدريف می باشد
دبی در سال 1830 يک آبادی کوچک بود با ساکنينی که از راه ماهيگيری، استخراج مرواريد و کشاورزی در مقياسی کوچک امرار معاش می کردند. در آن زمان، دبی توسط شاخه ای از قبيله بنی ياس از وادی ليوا در جنوب، جايی که هم اکنون شهر ابوظبی قرار دارد، اداره می شد. خانواده آل مکتوم که اکنون نوادگان آنها کشور را اداره می کنند، رهبری اين قبيله را به عهده داشتند. تا سال 1800 تغيير خاصی در دبی بوجود نيامد تا اينکه شيخ مکتوم بن حشر آل مکتوم، حاکم وقت، معافيتهای مالياتی را برای تجار خارجی وضع نمود و اين باعث گرديد تا تجار زيادی محل تجارت خود را از ايران و منطقه شارجه به دبی منتقل نمايند. بعدها انگليس يک خط کشتيرانی بين دبی و هند و ساير بنادر مهم منطقه برقرار نمود.
منظره زیبای راه هوایی جنتینگ در کشور مالزی